در سالهای اخیر شکل و شمایل گوشی های هوشمند تا حد زیادی خستهکننده و تکراری شدهاند لذا توليد كنندگان در فكر تغيير اشكال گوشي هاي هوشمند هستند.
در این فضای بیحس و حال، باید قدر گوشیهای نوآورانهای مانند ZTE Axon M را بدانیم. این گوشی بهخودیخود گجت فوقالعادهای محسوب نمیشود، بلکه جذابیتش بیشتر به خاطر پتانسیل فراوان آن است. سازندگان این گوشی در این فضای تکراری، طرحی نوآورانه را به اجرا درآوردهاند. میدانیم که افزودن نمایشگر ثانویه کار چندان شگرفی محسوب نمیشود، حتی میدانیم که چنین کاری پیش از این صورت گرفته است. اما همین حمایت ZTE از چنین گجتی و عرضهی آن به بازار، هیجانانگیز است. آیا طراحی نوآورانه به همین گوشی محدود میشود؟ در ادامه به تعدادی از مؤلفههای نوآورانهی طراحی گوشیها اشاره میکنیم.
طراحی تاشو
در آیندهی نزدیک، شاید بتوانیم تعداد زیادی گوشی هوشمند تاشو را مشاهده کنیم. بر اساس اخبار غیر رسمی، احتمال عرضهی گلکسی نوت تاشو در آیندهی نهچندان دور وجود دارد. از چنین گجتی میتوان بهعنوان تبلت هم استفاده کرد. با وجود اینکه طراحیهای تاشو جالب توجه هستند، اما آیا آیندهی گوشیهای هوشمند محدود به طراحی تاشو خواهد بود؟
مهمترین مزیت بهرهگیری از طراحی تاشو را میتوان محافظت دانست. بستن گوشی به معنای این است که نمایشگر از خط و خش در امان میماند و نیاز به استفاده از پوشش محافظ برطرف میشود. ضمنا، بدنهی بیرونی گوشی میتواند طوری ساخته شود که علاوه بر زیبایی، محکم و در مقابل ضربات مقاوم باشد. با چنین کاری، دیگر کاربران نگران انداختن گوشیهایشان و خراشیده شدن بدنهی آنها نخواهند بود. بدنهی بادوام میتواند مزیت مهمی برای اینگونه طراحی باشد. اما اگر گوشی بتواند از طرف نمایشگر تا شود، چه نوع نوآوریهایی امکانپذیر میشود؟
لنوو وارد میشود
دو سال پیش لنوو در کنار معرفی موتو مادها، از دو گجت به نامهای لنوو CPlus و Folio رونمایی کرد. لنوو CPlus یک گوشی باریک و نازک است که به دستبند بدل میشود. از این گوشی/دستبند میتوان هم بهعنوان ساعت هوشمند استفاده کرد و هم بهعنوان یک گوشی هوشمند.
شرکتهای سازندهی ساعتهای هوشمند همواره این شعار تبلیغاتی را مطرح میکنند که «دیگر لازم نیست برای هر کاری گوشی خود را از جیبتان دربیاورید». اما با استفاده از این گوشی، دیگر نیازی به ساعت هوشمند نخواهید داشت و میتوانید کارهای مربوط به گوشی را با سرعت بسیار زیاد و بدون فوت وقت انجام دهید.
البته چنین گجتهایی اگر بسیار نازک، سبک و بادوام نباشند، قابل استفاده نخواهند بود. استفاده از یک گوشی بهعنوان مچبند، به معنای آسیبپذیری زیاد آن-حتی بیش از ساعتهای هوشمند-در برابر ضربات است. حل یا عدم حل این مشکل میتواند موجب موفقیت یا شکست چنین گجتی شود. علاوه بر این، چنین گجتی برای اینکه بهراحتی روی دور مچ قرار گیرد، باید کمعرض و نازک باشد. دستبندهای هوشمند شکستخوردهای مانند مایکروسافت Band بیش از حد ضخیم بودند و ظاهر چندان زیبایی هم نداشتند.
ویژگیهای گجت Folio
گجت لنوو Folio تا حد زیادی مشابه گجت Axon M است، اما تفاوت اساسی آنها این است که Axon M هماکنون در بازار عرضه شده ولی چنین اتفاقی هنوز برای Folio رخ نداده. گرچه ایدهی استفاده از نمایشگر دوگانه در دو طرف گوشی که میتوانند تا شوند ایدهی جدیدی محسوب نمیشود، اما لنوو با استفاده از نمایشگر انعطافپذیر توانسته فضای خالی بین دو نمایشگر را پر کند. چنین نمایشگری میتواند اطراف لولای گوشی را پوشش دهد و در صورت باز کردن آن، با یک نمایشگر یکپارچه مواجه میشویم.
این نوآوری، یکی از بزرگترین مشکلات ZTE Axon M را حل میکند. فاصلهی بین دو نمایشگر جلوهی چندان مناسبی ندارد و جذابیت گجت را کاهش میدهد. حذف این حاشیهی میانی و بهرهگیری از یک نمایشگر یکپارچهی انعطافپذیر، میتواند یک موفقیت و نوآوری ارزشمند بهحساب بیاید. چنین ابتکاری شاید بتواند علاقه به گجتهای تبلتمانند را دوباره شعلهور کند.
دیگر طراحیهای انعط
.افپذیر
شرکتهای مختلف، طراحیهای متنوعی درزمینهی نمایشگرها و گجتهای منعطف ارائه دادهاند که بسیاری از این طراحیها هیچوقت به مرحله اجرا نرسیدهاند. سامسونگ هم در این زمینه بیکار ننشسته و در حال آزمونوخطا است. این شرکت در سال ۲۰۱۴ در مورد همین نمایشگرها و گجتهای انعطافپذیر یک ویدیوی تبلیغاتی را درست کرد که در تصویر بالا میتوانید یکی از این طرحهای آیندهنگرانه را مشاهده کنید.
طراحیهای مبتنی بر پروژکتور
درزمینهی گوشیهای هوشمند، به تکنولوژیهای مربوط به پروژکتورها توجه چندانی نشده است. موتورولا در این زمینه موتو ماد پروژکتور را عرضه کرد که جالب توجه بود. پروژکتورهای Pico هم به شما اجازه میدهد صفحهنمایش کامپیوتر یا گوشی هوشمند خود را به نمایشگر بسیار بزرگی بدل کنید. پیش از این شاهد تعبیهی این فناوری در گوشیهای مختلفی بودهایم. چنین فناوریهایی پتانسیلهای فراوانی دارند، اما بیشتر آنها در حد یک ویژگی پر زرقوبرق محدود ماندهاند.
بهطور مثال برای تایپ متنهای طولانی، میتوان صفحهکلید را بر سطوح مختلفی تاباند. ترکیب پروژکتور با تکنولوژی واقعیت افزوده میتواند منجر به ایجاد طرحهای سهبعدی تعاملی در محیط واقعی شود. یک دیوار خالی میتواند به یک بورد هوشمند بدل شود. یا مثلا دو پروژکتور در گوشی تعبیه شود که یکی از آنها تصویر صفحهکلید را به جلو بتاباند و دیگری تصویر مانیتور را نمایش دهد که درحقیقت لنوو در حال کار بر چنین طرحی است.